[แปลไทย] นิยาย 花様年華 (THE NOTES) – สิ่งมีชีวิตติดปีก จองกุก 02 MAY 2022

เมื่อผมเงยหน้าขึ้นถึงได้เห็นว่าอยู่ที่หน้าตู้คอนเทนเนอร์ ผมเปิดประตูและเข้าไปข้างใน หยิบเสื้อผ้ามากอง ๆ กันแล้ววางไว้ข้างตัวจากนั้นก็ขดตัวล้มลงนอน ความเหน็บหนาวเข้าโจมตีนั่นทำให้ร่างกายของผมสั่นไปหมด ด้วยความที่อารมณ์ของผมยังไม่เย็นลง การนอนอยู่เฉย ๆ ยังทรมาน ผมอยากจะร้องไห้ แต่น้ำตากลับไม่ไหลออกมา

ภาพของพี่ยุนกิที่อยู่ยืนท่ามกลางเปลวเพลิงยังคงลอยผุดขึ้นมาบ่อยครั้ง เปลวไฟลามเลียมาจากปลายผ้าปูที่นอน ผมไม่สามารถคิดอะไรได้ ไม่รู้เลยว่าควรจะทำอย่างไร ผมเป็นคนที่พูดไม่เก่ง ทั้งการแสดงความรู้สึกของตัวเอง การเกลี้ยกล่อมใครสักคน ผมก็ไม่เก่งเอาซะเลย น้ำตาของผมหลั่งไหล ผมไอออกมา แต่ไม่มีคำพูดใดหลุดรอด ผมโผเข้าไปในเปลวเพลิง คำพูดที่หลุดออกมาจากปากของผมก็มีเพียง “พวกเราไปทะเลด้วยกันทุกคนไม่ใช่เหรอครับ” เท่านั้น

“เกิดอะไรขึ้น? นายฝันร้ายเหรอ?” ใครสักคนเขย่าไหล่ผม และเมื่อลืมตาตื่นถึงได้รู้ว่าเป็นพี่นัมจุน ผมรู้สึกว่าถูกความรู้สึกโล่งใจอย่างน่าประหลาดกอบกุม พี่นัมจุนยกมือขึ้นแตะที่หน้าผากของผมก่อนที่จะบอกว่าผมนั้นมีไข้ ผมเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน ทั้ง ๆ ที่ภายเหมือนในช่องปากรู้สึกร้อนราวกับกำลังเผาไหม้แต่ผมกลับเหน็บหนาวเกินกว่าจะทนไหว ผมปวดหัวและเจ็บคอ ผมกินยาที่พี่เขาซื้อมาให้ “นายนอนพักเยอะ ๆ นะ ส่วนเรื่องจะคุย ไว้คุยกันทีหลัง” ผมพยักหน้า จากนั้นเอ่ยปากถามพี่นัมจุน “ผมจะสามารถโตเป็นผู้ใหญ่แบบพี่ได้ไหมครับ?”