花様年華 the notes・จิน 20/7/17
พอออกมาจากหน้าประตูโรงเรียนก็ได้ยินเสียงของจั๊กจั่นเล่นซะปวดหู
ที่สนามกีฬาของโรงเรียนนั้นแซงแซ่ไปด้วยเสียงหัวเราะของเหล่าเด็กน้อยที่กำลังวิ่งแข่งกันอยู่
พอเริ่มเข้าช่วงวันหยุดหน้าร้อน ทุกคนก็ออกอาการคึกคัก, ผมเดินก้มหน้าผ่านพวกเขา เพียงเพราะอยากจะหนีออกจากโรงเรียนเร็ว ๆ
“ฮยอง” ผมเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยความตกใจเนื่องจากเงาของใครบางคนพรวดพราดเข้ามา
เป็นโฮซอกและจีมิน
พวกเขายังคงมองผมด้วยสายตาเป็นมิตรและใบหน้าเปื้อนยิ้มอย่างเช่นทุกครั้ง
“ทั้ง ๆ ที่ตั้งแต่วันนี้ไปจะเป็นมันหยุดฤดูร้อน พี่จะไปไหนเหรอครับ?”
โฮซอกถามผมพลางเข้ามาเอามือวางบนบ่า
ผมตอบเขาไปว่า “โอ้!” เป็นคำตอบที่ไม่มีความหมายอะไรหรอก มันก็แค่คำตอบคำน่ะ ระหว่างนั้นผมก็พยายามที่จะหลบสายตา
เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้น แน่นอนครับ มันเป็นอุบัติเหตุแน่ ๆ
มันเป็นเรื่องที่ผมไม่ได้ตั้งใจ
ผมไม่คิดว่าในตอนนั้น ในวันนั้นจองกุกและชูก้าจะอยู่ที่ “ห้องลับ”
แถมอาจารย์ใหญ่ยังสงสัยว่าผมกำลังปกป้องน้อง ๆ อยู่
และถ้าอาจารย์ใหญ่เอาเรื่องที่ว่าผมไม่ใช่เด็กนักเรียนที่ดีไปบอกพ่อปุ๊บ มันจะต้องเป็นเรื่องแน่ ๆ
ที่ผมพูดเรื่อง “ห้องลับ” ไป ก็เพราะคิดว่าไม่มีใครอยู่แล้ว
แต่เรื่องมันดันยืนยาวมาถึงขนาดที่ว่าชูก้าถูกไล่ออกจากโรงเรียน
ไม่มีใครรู้ว่าผมทำเรื่องอะไรลงไป
“ขอให้มีความสุขกับวันหยุดฤดูร้อนนะครับฮยอง, แล้วเดี๋ยวจะติดต่อไปนะครับ!” โฮซอกที่ผมไม่รู้ว่าเขาคิดอย่างไรกับการที่ปล่อยเมินเขาของผม แต่เขาก็ปล่อยมือไป เป็นการทักทายที่สุดแสนจะอบอุ่น
ครั้งนี้เองก็เช่นกัน ผมไม่ได้ตอบอะไรออกไป และไม่ได้พูดอะไรด้วย
ในตอนที่ออกมาจากประตูโรงเรียน ผมคิดถึงวันแรกที่เข้ามายังที่นี่, เป็นวันที่เรามาสายกันและถูกทำโทษด้วยกัน, และเรื่องนั้น ทำให้หัวเราะออกมาได้
แต่ทว่า… ช่วงเวลาดี ๆ แบบนั้น กลับเป็นผมที่ทำลายมันซะได้…
